Over de Atlantische Ocean
Konstantinos Andreou (fluit) & Izhar Elias (gitaar)
Zaterdag , April 9, 2022, 16:30
Door dit programma lopen twee verhalen als rode draad: de oversteek van Europa naar Amerika, en van de andere kant van de Atlantische Oceaan: Villa-Lobos verkende de muzikale tradities in Europa, waar hij naar een aantal steden reisde. Hij liet hedendaagse Europese compositietechnieken samensmelten met die vande Braziliaanse volkstaaltraditie, zoals geïllustreerd in zijn Bachianas Brasileiras. Zijn liefde voor Bach voegde hij toe aan het instrumentale Braziliaanse populaire muziekgenre Chôros. De inspiratie die de Argentijn Astor Piazzolla in Europa zocht na zijn studie in Parijs bij Nadia Boulanger, die hem aanmoedigde bij het componeren van tango's. Hij verjongde de tango op compositorisch en interpretatief niveau door de Tango Nuevo (nieuwe tango) te creëren, waarbij hij in wezen een dansvorm transformeerde tot een instrumentaal stuk om naar te luisteren.
Mario Castelnuovo-Tedesco moest vlak voor het uitbreken van de 2e Wereldoorlog uit zijn geboorteland Italië naar Amerika vluchten. Daar liet hij Hollywood kennismaken met de prachtige Italiaanse lyriek. Zijn stijl is beïnvloed door het neoclassicisme, levendig, briljant en vol pakkende melodieën. Bekend met Stravinsky en Schönberg in Amerika, droeg hij zijn kennis over aan zijn studenten, Andre Previn, John Williams, Henri Mancini en meer.
Radamés Gnattali, een van de prominente figuren in de geschiedenis van de Braziliaanse muziek van de 20e eeuw, maakte naam als componist in zowel populaire als klassieke genres. Het werk van Gnattali roept niet alleen vragen op over de grenzen tussen 'klassieke' en 'populaire' muziek, maar ook over het concept 'Braziliaanse muziek' in bredere zin. Hij had een grondige kennis van de gitaar en hoewel hij de grondlegger was van de stijl die later bekend werd als bossa nova, 'flirt' hij met neoklassieke en neo-romantische kenmerken, zoals in zijn sonatina voor fluit en gitaar.
De in Manhattan geboren componist Lowell Liebermann, geworteld in Amerika, werd zeker ook beïnvloed door Europese muziek in zijn zoektocht naar nieuwe stijlen. Zijn muzikale taal is openlijk tonaal, met herkenbare melodieën en motieven die zijn stukken samenhang geven. Hij volgt geen bepaalde actuele trends en stijlen, maar geeft de voorkeur aan grotendeels romantische en post-romantische kwaliteiten binnen een bepaald hedendaags Amerikaans idioom.
Luister naar de boeiende muzikale dialoog tussen het Amerikaanse continent en dat van Europa, en de intrigerende verhalen die daarbij horen.
Konstantinos Andreou is geboren in Athene waar hij zijn fluit studie is begonnen aan het conservatorium in Athene. Tijdens zijn muziekstudie aan de Universiteit in Athene heeft hij ook zijn studie aan het Conservatorium van Athene in 2002 afgerond. Na zijn afstuderen heeft hij zijn studie vervolgd aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag waar hij samenwerkte met de fluitisten Rien de Reede en Emily Beynon van het Concertgebouworkest. Hij heeft zijn Bachelor in de muziek afgerond onder leiding van Professor Thies Roorda van het Prins Claus Conservatorium in Groningen. Deze studie werd ondersteund door de Onassis Foundation en de Stichting instrumentenfonds “Het Willem van Lier fonds”. Vervolgens heeft hij zijn Research – Master behaald aan de afdeling Muziekwetenschappen (OGC) van de Universiteit van Utrecht. Als solist heeft hij gewerkt met het orkest van Patras (Saulious Sondeckis) en als eerste- fluit van het orkest van de Bach Academie van Stuttgart (dir.: Helmuth Reilling), HSO (Groningen – The Netherlands). Als kamermuziek artiest heeft hij opgetreden in Athene en in Nederland tezamen met verschillende kamermuziekensembles. Sinds 2014 is hij fluitist van Nederlands Camerata.
Izhar Elias (Amsterdam, 1977) is een van de meest veelzijdige gitaristen van dit moment. Zijn poëtische stijl en grensverleggende programmering is gefundeerd op uitgebreide verdieping in de historische uitvoeringspraktijk (renaissance, barok en vroeg 19e eeuw), de kamermuziek en de hedendaagse muziek gecombineerd met multimedia. Izhar gaf tal van concerten in Europa, Rusland, Zuid-Oost Azië, Australië en de VS. Hij ontving de prestigieuze Nederlandse Muziekprijs, de hoogste staatsonderscheiding die aan een musicus, werkzaam in de klassieke muziek, kan worden uitgereikt. Als solist werkte hij met orkesten als het Residentie Orkest, Radio Philharmonisch Orkest, Nederlands Kamerorkest en Amsterdam Sinfonietta. Sinds september 2019 is Izhar als docent verbonden aan het Conservatorium van Amsterdam. Izhar Elias heeft een indrukwekkend aantal albums op zijn naam. In oktober 2020 werd zijn dertiende album uitgebracht: 'Schubert's Guitars', samen met gitarist Fernando Riscado Cordas. En in januari 2021 kwam zijn 14e album uit: Le Plaintif, met Franse barokmuziek door zijn ensemble Cordevento. Izhar Elias heeft talloze bijzondere muzikale samenwerkingen. Enkele samenwerkingen uitgelicht:Met gitarist Fernando Riscado Cordas vormt Elias een duo dat zich specialiseert in het uitvoeren van muziek op historische gitaren. Met sopraan Channa Malkin vormt hij een duo dat zich richt op Spaanse en Sefardische liederen. Met trio Cordevento (met Erik Bosgraaf – blokfluit en Alessandro Pianu – klavecimbel), richt hij zich vooral op repertoire uit de 17e eeuw. Cordevento gaf concerten in Nederland, de belangrijkste Europese concertzalen (o.a. In Keulen, Hamburg, Wenen, Brussel en Luxemburg) en Zuid-Oost Azië. Izhar werkt regelmatig samen met componisten, choreografen, filmmakers en theater regisseurs. Een van zijn vele bijzondere samenwerkingen met hedendaagse componisten is zijn samenwerking met heavy metal gitarist en componist Florian Magnus Maier. Dit resulteerde o.a. in het dubbelconcert ‘Schattenspiel', voor klassieke gitaar, elektrische gitaar en groot orkest, dat in première ging tijdens de Zaterdagmatinee in de grote zaal van het Concertgebouw Amsterdam. Izhar studeerde aan de conservatoria van Groningen en Den Haag, bij het Groningen Guitar Duo en bij Zoran Dukic. Hij volgde een opleiding aan de 'Accademia di Studi Superiori l´Ottocento' bij Carlo Barone in Italië (uitvoeringspraktijk 19e eeuwse muziek). Van William Carter, Adrián Rodriguez van der Spoel en Lex Eisenhardt kreeg hij lessen barokgitaar. Van de violist Kees Hendrikse kreeg hij interpretatielessen.